Young & Professional: Marie Weijler (28)
Als bezig bijtje manoeuvreert ze zich in een branche die zich kenmerkt als mannenwereld met een negatief imago. Marie Weijler is hardware investeerder bij Cottonwood Technology Fund en directielid bij LipoCoat. Deze millennial ziet (werk)geluk als iets waar ze zelf de handen voor uit de mouwen moet steken, want buitenkansen komen je volgens haar niet aanwaaien. Marie’s levensmotto is dan ook niet voor niets: ‘waar een wil is, is een weg’. Na twee succesvol afgeronde masterstudies wist ze het dit jaar te schoppen tot de internationale talentenlijst ‘Forbes 30 Under 30’.
Beeld: Zuiver Beeld
Hoe ben jij op deze functie terechtgekomen?
‘Als werkstudent begon ik tijdens mijn studie in de private-equitysector, waar ik al snel promotie maakte en een vaste baan kreeg aangeboden. Later besloot ik te vertrekken vanwege te weinig doorgroeimogelijkheden. Ik ben leergierig en een werkpaard, dus ik wilde nieuwe vaardigheden opdoen. Vervolgens belde ik mijn huidige baas, omdat ik hem al langer kende en diep onder de indruk was van zijn expertise, vriendelijkheid en integriteit. Inmiddels heb ik het hier enorm naar mijn zin, omdat ik mezelf iedere dag mag blijven ontwikkelen.’
In hoeverre herken jij je in de ‘typische millennial’?
‘Ik denk niet dat een hele generatie over één kamp te scheren valt. Op de Zuidas kom ik andere types tegen dan op de Universiteit Twente. Ik zie mijzelf bijvoorbeeld niet als een ‘standaard millennial’; negen van de tien keer loop ik rond in formele kleding. Ik drink ook niet de hele dag latte macchiato’s.
Toch denk ik dat veel jongvolwassenen voor dezelfde uitdagingen staan: inkomenszekerheid en het vinden van een woning. Sommigen hebben geluk met ouders die hen financieel kunnen ondersteunen. Andere millennials, waaronder ikzelf, staan er alleen voor in het leven. Wij moeten hard werken om in ons levensonderhoud te voorzien, zonder ouders om op terug te vallen. Wel leer je daar mijns inziens het meest van, en kun je je zakelijk onderscheiden door altijd zelf initiatief te nemen.’
Wat zijn jouw persoonlijke valkuilen?
‘Bij zowel mijn vorige als mijn huidige werkgever mag ik mijn agenda zelf bepalen, krijg ik veel vrijheid en kan ik regelmatig vanuit huis werken. Desondanks blijft een goede werk-privébalans uitdagend voor mij. Om die reden plan ik zelden afspraken in op zaterdag en zondag. Noch zakelijk, noch privé. Verder heb ik een lijstje met prioriteiten. Als iemand met een verzoek komt dat daar niet bij aansluit, moet ik nee zeggen. Dat is nog wel mijn grootste uitdaging; het liefst help ik iedereen die bij mij komt en ik wil mensen niet teleurstellen. Helaas zitten er maar 24 uren in een dag.’
Op welke wijze gaan millennial-leiders volgens jou het traditionele bedrijfsmanagement opschudden?
‘Door een gezonde werk-privébalans na te streven. De meeste millennial-leiders doen dat, merk ik. Veel van mijn generatiegenoten durven om 18.00 uur naar huis te gaan, in plaats van om 23.00 uur de lichten uit te doen. Het gaat om productiviteit en geleverde prestaties, niet om het aantal gewerkte uren. Ik vind dat een gezonde ontwikkeling. Hopelijk leidt die er ook toe dat meer vrouwen een baan aannemen waarmee ze economisch zelfstandig zijn.’
Welke managementvisie is volgens jou hopeloos ouderwets?
‘Werving- en selectiecommissies houden er vaak stereotype ideeën op na als het over vrouwelijke professionals gaat. (voetnoot 1) Die vooroordelen houden vaak in dat vrouwelijke professionals minder ambitieus, minder competitief en minder prestatiegericht zouden zijn dan mannelijke professionals. (voetnoot 2) Zelf ken ik een voorbeeld van een werkgever die niet wil investeren in een vrouw van boven de dertig, omdat ze volgens hem ‘allemaal’ kinderen willen krijgen en dan parttime zouden gaan werken.
In een tijd waarin vrouwen vaker hoogopgeleid zijn dan mannen, is het raar als een manager er bij voorbaat van uitgaat dat een vrouwelijke medewerker minder interesse heeft in promotie dan haar mannelijke collega’s. Dat is hopeloos ouderwets. Ga liever het gesprek aan met deze vrouwen, vraag naar hun ambities en leg ze uit welke stappen ze moeten zetten om verder te komen.’
Welke competenties moet een leider volgens jou wel/niet hebben?
‘Ik heb bewondering voor leiders die daadkrachtig zijn, te allen tijde verantwoordelijkheid nemen en oog hebben voor het welzijn van de mensen om hen heen. Ik zou zelf niet willen werken voor iemand die niet integer is. In de investeringswereld zie je af en toe leiders die zich gedragen als cowboys en piraten – daar is niets integers aan. Een goede ondernemer is niet iemand die mensen een oor aannaait, maar iemand die kansen schept voor zowel zichzelf als voor anderen.’
Wat is je levensmotto?
‘‘Waar een wil is, is een weg.’ Dit motto maakt een mens tot de auteur van zijn eigen leven. Je kunt jouw omstandigheden niet altijd beïnvloeden, maar je kunt wél zelf bepalen hoe jij reageert op die omstandigheden.’
- werkgeluk
- millennial
- medewerkersgericht
- HR
- leiderschap
- Marie Weijler
- cowboys
- organisatiecultuur
- ontwikkeling
- GenY
- werkgeverschap
- persoonlijk contact
- klantcontact
- generatie Y
- Young & Professional