Tekst: Liesbeth Wieggers

Stacey: Ik zal het zeggen, anders wordt het een officiële klacht.

Terwijl ze haar telefoon aan haar oor houdt, werpt Stacey haar blik op Els, die haar vragend aankijkt, maar niets zegt. Stacey schuift de lippenstift over de balie naar Els toe. Ze kijkt Els weer aan en gebaart naar de lippenstift.
Stacey: Afgebroken.

Els begint op haar computer iets in te tikken. Het lijkt alsof ze zomaar wat toetsen aanslaat.
Els: Ik hoor het wel als je klaar bent met telefoneren.

Stacey is verbaasd. Ze duwt de lippenstift nog verder richting Els en praat ondertussen in haar telefoon.
Stacey: D’r staat hier een oude koe die doof is of zo. Wacht even.
Ze richt zich tot Els.
Stacey: Ja, hallo. Ik kom iets ruilen.

Els kijkt op.
Els: Maak gerust eerst je gesprek af. Dan help ik je daarna.
Stacey: Ik wil gewoon die lippenstift ruilen, wat is daar nou zo moeilijk aan?

Els wijst naar een bordje naast haar computer waarop staat: ‘Als u klaar bent met bellen helpen wij u graag.’ Stacey kijkt ernaar maar wijst op haar beurt naar haar mobieltje.

Stacey: Pfff… dit is wel even anders hè. Ik krijg instructies van mijn bazin, dus ik moet wel aan de lijn blijven.
Els: Instructies?
Stacey: Ik houd mijn telefoon aan zodat ze me kan vertellen welke stappen ik moet nemen als u niet klantvriendelijk bent.

Stacey kijkt uitdagend naar Els, maar die maakt geen aanstalten om iets te doen.
Stacey: Dus.
Maar nog steeds komt Els niet in beweging.

Stacey: Mijn bazin is van de boetiek van hiernaast. Ze kent de manager hier en ze gaat een klacht indienen als u mij niet helpt.
Els: Die van hiernaast.
Stacey: Ze kent jullie manager.
Els: Dat zei je al.

Els kijkt even naar het telefoontje van Stacey. Stacey wordt onrustig van Els’ blik en draait zich een beetje af. Els haalt het dopje van de lippenstift en ziet dat die duidelijk al gebruikt is.
Stacey: Gebroken.
Els kijkt Stacey indringend aan.
Stacey: Zegt eh… mijn bazin.

Els kijkt weer naar het toestel van Stacey.
Els: Mag ik je bazin even spreken?

Stacey reageert als gestoken. Ze draait zich weg van de balie.
Stacey: Waarom?
Els: Dan kan ik aan je bazin uitleggen dat we geen gebruikte lippenstift ruilen.

Stacey wordt moedeloos van de standvastige Els. Haar lip trilt een beetje als ze in de telefoon praat.
Stacey: Nou, ze doen het niet.

Els gaat wijdbeens staan, haar armen over elkaar.
Els: Staat-ie wel aan?
Stacey is beledigd.
Stacey: Zekers.

En ze toont snel het schermpje van de telefoon, te snel om te zien of er echt verbinding is. Els ziet dat Stacey’s hand trilt en krijgt nu toch wel een beetje medelijden met dit meisje.

Els: Ze is er niet hè?
Stacey: Heus wel.

Els steekt haar hand uit, in een gebaar om de telefoon over te nemen. Stacey kijkt haar wanhopig aan. Dan laat ze haar hand met het telefoontje zakken.

Stacey: Sorry.
Ze grist de lippenstift van de balie.
Stacey: Mooi mijn Kerst verpest.

Els kijkt haar vragend aan.
Stacey: Het is voor een surprise voor mijn bazin. Ze gebruikt dit merk. Stacey houdt de lippenstift omhoog.
Stacey: Gevonden in haar toilettas.
Ze zucht.
Stacey: Dat kan ik niet betalen. Straks ben ik mijn baantje kwijt. Ik moet een goed kerstcadeau hebben.

Els denkt na. Ze heeft met Stacey te doen.
Els: Bij de winkel aan de overkant is de lippenstift van Cool Lips in de aanbieding.
Stacey: Mijn bazin wil geen goedkope troep.
Els: Dat merk lijkt heel erg op deze. Hoeft niet zo duur te zijn.

Samenzweerderig buigt ze voorover.
Els: Ik gebruik ‘m zelf ook.

Stacey kijkt Els achterdochtig aan. Wil deze nukkige vrouw haar nou helpen?
Els: Zeg maar dat iedereen hier Cool Lips gebruikt.

Stacey kijkt nu voor het eerst echt naar Els en ziet dat ze er eigenlijk best mooi uitziet. Goede lippenstift ook. Een voorzichtige glimlach verschijnt op Stacey’s gezicht. Ze mompelt een bedankje en loopt weg.
Els kijkt Stacey na en controleert haar lippenstift in de spiegeling van de computer.

Noot: deze ListenFirst-bijdrage is gepublcieerd in het gecombineerde november-decembernummer van CustomerFirst.