Fotografie: Zuiver Beeld

Hoe ben je op deze functie terecht gekomen?
‘Als begin twintiger was ik al erg geïnteresseerd in positieve psychologie. Dit begon uit ontevredenheid over mijn eigen pessimistische instelling. Ik dacht: dit moet anders. Bij Experius kreeg ik in 2016 de kans om als Chief Happiness Officer aan de slag te gaan; die heb ik met beide handen aangepakt. Hier vervulde ik de rol van HR-manager met de focus op werkgeluk. Aan mij de taak om de employee journey zo goed mogelijk vorm te geven. Na vier jaar besloot ik dat het tijd was voor een nieuwe uitdaging en ben ik gestart als zzp’er.’

In hoeverre herken jij jezelf als typische millennial?
‘Ik ben het bijna nooit eens met de kenmerken die aan een hele generatie worden gehangen. Wél zie ik bij veel Gen Y-ers veel motivatie en leergierigheid. We willen zingeving in ons werk, wat millennials ook steeds vaker in een organisatie brengen. Over het algemeen denk ik dat wij op een andere manier invulling zoeken voor zingeving. Als het meezit worden we stokoud en werken we tot ons zeventigste. Als je 40 tot 50 uur per week gehaast alle werkzaamheden doet, vraag je jezelf af waar je het voor doet. Vergeet ook niet: voorgaande generaties zijn ook met zingeving bezig, maar hebben dit op een andere manier ingevuld. Ieder mens heeft de behoefte aan waardering en zich gezien en gehoord voelen, dat is generatieoverschrijdend. Waar millennials wél in doorslaan, is het naargeestig jagen op geluk. Je bent mid-twintig en wil de beste baan, een mooi appartement, weekendjes weg, een sociaal leven en een gezond lichaam. Het gevoel ‘mij lukt dit niet en anderen wel’ is daar een groot onderdeel van en drukt daarbij ook vreselijk op deze generatie. We zijn allemaal zó bezig met verheerlijking van ons eigen leven; kijk maar eens op Instagram. Maar niet alleen op social media maken we onszelf belangrijk en druk – dit voert ook de boventoon in gesprekken. Kwetsbare momenten worden nauwelijks nog met elkaar gedeeld, en dat creëert een vertekend beeld. Door het coronavirus is daarin eindelijk een omslag te zien: het gevoel van saamhorigheid is groter dan ooit. Laten we dat vasthouden.’

Wat is een grote misvatting over geluk op de werkvloer?
‘Je slaat de plank volledig mis als je denkt dat werkgeluk alleen maar gaat over lachen op de werkvloer. Wat vaak vergeten wordt, is dat werkgeluk namelijk veel te maken heeft met kwetsbaarheid en het aangaan van een echt gesprek. Ook is een grote misvatting dat werkgeluk en privégeluk hetzelfde is. Werk is een belangrijk onderdeel van het leven en kan zeker bijdragen aan zingeving, maar als het goed is, leven mensen niet om te werken. Je kunt een zo prettig mogelijke tijd op de werkvloer hebben, maar het is er niet altijd leuk. Werkgeluk gaat boven alles over veerkrachtig leren zijn en eerlijk zijn als het even niet zo goed met je gaat. We denken allemaal supermens te moeten zijn. Ook werkgerelateerd vinden we het moeilijk om hulp te vragen, maar die momenten moeten er zijn om bepaalde inzichten te verkrijgen en probleemoplossend te handelen. Om dat te kunnen doen, is er vertrouwen nodig.’


Wat gaat er ‘mis’ bij bedrijven?
‘Met zijn allen hebben we het gevoel dat iedereen een klein fabriekje is en maar moet leveren; dat zijn we nooit kwijtgeraakt. Als ik kijk naar hóe mensen werken, is dat zeker een groot probleem. Mensen staren naar hun beeldscherm en wachten op een creatief idee of op een oplossing. We krijgen heel veel druk opgelegd, wat alleen maar averechts werkt. In grote getalen zijn we aan het Netflixen, terwijl we allemaal weten dat dat niet ontspannend werkt voor ons brein. Oudere generaties zijn heel anders opgegroeid en kunnen zich veel beter afsluiten van alle prikkels die onze smartphones ons geven. We zijn het verleerd om iets nutteloos te doen. Daarin zit een grote taak voor managers: laat mensen zo nu en dan lummelen. Ook al lijkt het een doorn in het oog. Er zijn ontelbaar veel ideeën ontstaan door te vertragen en gedachteloos naar de wolken te staren. Wanneer managers met zo’n open blik naar hun medewerkers kijken, komt dat iedereen ten goede. Managers worden nog te vaak op zo’n functie geplaatst omdat ze vakinhoudelijk goed zijn, niet omdat ze mensgericht te werk gaan. Door alle KPI’s en de waan van de dag is het logisch dat persoonlijke aandacht erbij inschiet. Geef jouw managers de juiste training en tools om mensgericht te kunnen coachen.’

Wat gaat er de komende jaren volgens jou veranderen op de werkvloer?
‘Door de ‘war on talent’ die we nu van dichtbij zien en de grote aantallen burn-outs, krabben organisaties zich achter hun oren. Langzamerhand veranderen banen, waardoor het menselijke aspect aan terrein wint en er meer ruimte komt voor persoonlijke aandacht. We gaan van HRM naar HBM: ‘Human being management’. We gaan van tijdsmanagement naar aandachtsmanagement: werken op de tijdstippen die voor ieder individueel prettig zijn.’

Hoe houd je de mensen én het bedrijf blij?
‘Er zijn een aantal elementen die essentieel zijn als het gaat om werkgeluk. Hierin ligt zowel verantwoordelijkheid bij de organisatie als bij de medewerkers zelf: samen creëer je een positieve bedrijfscultuur. De basis is vertrouwen. De kwaliteit van de relaties en de mate van vertrouwen bepalen of een organisatie een succesvolle werkgever is. Geef je medewerkers het vertrouwen en de daarbij behorende verantwoordelijkheid én vrijheid om hun functie autonoom uit te voeren. Wat mensen ook (de)motiveert, is verbinding – verbinding met de organisatie en met je collega’s. Mist iemand mij als ik morgen niet kom opdagen? Deze verbinding is wat mensen missen nu iedereen thuis werkt.’