Hoe ben jij op deze functie terechtgekomen?
‘Van kleins af aan was er voor mij een duidelijke stip aan de horizon. Ik moest en zou rechten gaan studeren. Na een jaar op deze opleiding verbreedde ik mijn blik en begon ik mij af te vragen of dit mijn pad is. Ik maakte de overstap naar de studie Communicatiewetenschap, waarna ik in mijn vrije tijd voor websites ging schrijven en een eigen blog begon. Het ondernemerschap dat ik met een eigen platform toonde, was dan ook erg belangrijk bij mijn eerste baan na mijn studie: ik mocht bij fonQ aan de slag. Hier kreeg ik na anderhalf jaar de promotie als Brand Manager. Een enorm gave functie: ik mocht mee bouwen aan een merk en was onderdeel van de groei van het bedrijf. Al met al heb ik er 6,5 jaar gewerkt. Toen begon de nieuwsgierigheid te kriebelen: hoe zou het eraan toe gaan in andere bedrijven? Wel had ik in mijn zoektocht naar een nieuwe baan strenge eisen: ik wilde per se bij net zo’n mooi merk aan de slag gaan waar ik ook passie voor voel. En voilà: inmiddels ben ik al een jaar onderdeel van het contentteam van HelloFresh.’

Wat is jouw gouden tip om millennials in het bedrijf te laten floreren?
‘Ik geloof er heilig in dat je millennials kunt binden als je op zoek gaat naar mensen die een passie hebben voor je product, service en organisatie. Selecteer hen daarop. Zelf denk ik dat ik vrij loyaal ben: ik voel mij één met het bedrijf en ben verbonden met het wij-gevoel in de organisatie. Dat is bij mij diepgeworteld. Toen ik net startte bij mijn eerste job gebruikte ik het woord ‘jullie’, tot een collega bij mij aankaartte dat ik ook onderdeel ben van ‘wij’. Dat vergeet ik nooit meer. Een werkgever die zich op dit gebied onderscheidt, creëert saamhorigheid. Dat is werkgeluk. Die hang naar verbondenheid en teamwork past zeker bij mijn generatie. Tijdens de coronacrisis werd dit duidelijker dan ooit: mensen hebben teams en collega’s nodig. Ik heb hetzelfde. Tijdens het thuiswerken heb ik veel calls op een dag, en daarmee voldoende contact, maar reallife contact is anders dan via een schermpje. Contact op afstand kost energie, live verbintenis gééft juist energie. Daar zit een grote bron van geluk. Maar naast verbondenheid is vrijheid voor mijzelf én voor veel generatiegenoten een belangrijke pijler. Ik heb bijvoorbeeld alle vertrouwen dat mijn team goed omgaat met de mogelijkheden die thuiswerken creëert, en ik ga ervan uit dat anderen hetzelfde vertrouwen in mij hebben.’

Wat is de grootste les die (service)bedrijven uit de coronacrisis kunnen trekken?
‘Hiervoor haalde ik het al aan: de houding tegenover thuiswerken verandert ook op lange termijn. De crisis heeft aangetoond dat bedrijven moeten voldoen aan een snelheidsnorm. Ikzelf vind zo’n organisatie ook het prettigst: niet teveel meetings, niet iedereen hoeft overal bij betrokken te zijn. Er wordt gewonnen op efficiency. Dat is iets waar veel millennials naar mijn idee slagen in te maken hebben: veel young professionals willen vaak de hoed en de rand weten van álles. Het is de taak aan managers en teamleiders hier een gezonde balans in op te zoeken. Door het vele thuiswerken is het lastiger om verbondenheid te kunnen waarborgen. Als je daarin faciliteert – we kunnen veel doen met calls, check-ins en virtuele borrels – houd je het werkzaam voor medewerkers. Vergeet alleen niet dat ‘samen zijn’ in real-life niet te vervangen is.’


In hoeverre identificeer jij je met typische millennial-kenmerken?
‘Hokjesdenken vind ik überhaupt lastig. Toch speelt de tijd waarin men opgroeit zeker mee. Zo hoor je nogal eens over de drive om altijd maar ‘door’ te moeten. In mijn omgeving zie ik veel mensen die het na een jaar in dezelfde functie wel gezien hebben. Daar schaar ik mijzelf niet onder. Ik vind dat je altijd de uitdaging in een job moet blijven vinden; er is zó vaak nog voldoende ruimte om verdieping te zoeken. Het jobhoppen komt echter niet doordat millennials behoefte hebben aan vluchtigheid. Integendeel. Het zal eerder aan andere factoren liggen: te weinig uitdaging of geen solidariteit. Ook deze generatie wil zich ergens thuis voelen. De snelheid in het hedendaagse leven speelt hier ook een grote rol in. Constant willen we verandering, je meet je via social media met anderen die niet stilstaan. Dat vergelijkende speelt een grote rol in deze generatie: 30 jaar geleden was dit heel anders. De vraag ‘wat is jouw volgende stap?’ is zó typisch voor generatie Y. Waarom moet ik alleen maar verder, waarom mag ik niet stilstaan?’

Wat is voor jou een must op servicegebied?
‘Ik blijf natuurlijk een millennial. (Lacht) Zodra ik ergens op moet wachten, ben ik heel ongeduldig. Neem online shoppen: alles moet sneller én relevant zijn. Daarom is personalisatie een hot topic vandaag de dag. We zijn gewend dat alles op onze behoeften wordt aangepast; alles wordt ons perfect voorgeschoteld. Het is niet van deze tijd dat een vrouw een scheerapparaat te zien krijgt tijdens een digitale winkelsessie. Maar ook is inspiratie belangrijk. Je moet het product niet verkopen, maar de oplossing. Push geen spiegel, maar vang het probleem van een kale muur. Het ‘geholpen’ gevoel dat de klant hierbij krijgt is zó belangrijk.’

Wat is jouw levensmotto?
‘Die heb ik niet: ik ‘leef ’ niet bij een inspirerende spreuk. Het enige dat ik najaag, is geluk. Natuurlijk is gelukkig zijn voor mij - en waarschijnlijk voor velen - het allerbelangrijkst. Ik geloof dat werk daarin een belangrijk onderdeel is. Gedurende de week gaat daar de meeste tijd naartoe, waardoor het voor mij erg belangrijk is dat ik gelukkig ben in het werk dat ik doe. Maar er zijn ook zóveel andere factoren die bijdragen aan geluk. Gezondheid, vriendschap en persoonlijke ontwikkeling buiten je werk om. Ik geloof dan ook meer in het motto ‘werken om te leven’, dan ‘leven om te werken’. Dat wil niet zeggen dat ik niet ambitieus ben, maar het is ook net zo belangrijk je op persoonlijk gebied te blijven ontplooien. Je kunt niet alles in één job vangen – geluk is groter dan dat.’

Fotografie: Zuiver Beeld