Sterrenhemel
‘Kon je het goed vinden?’ Hoe vaak heb jij de zin voorbij horen komen tijdens een fysieke ontmoeting vóór deze pandemie? Na het eerste contact, wellicht door elkaar eerst te hebben ontmoet bij een evenement, is het zo ver. Een koffie-afspraak, kennismaking, elkaar aanvoelen, voorzichtig mogelijkheden ontdekken en elkaar vinden in de wereld van zakelijke transacties. ‘Zakendoen’ in het Oude Normaal.
Herken jij dat nog? En dat het antwoord altijd werd terug gemompeld in de zin: ‘Ja hoor, wel veel file op de A2, maar bedankt voor de parkeerplaats. Fijn dat wij elkaar hier nu ontmoeten. Och, ja, een kop koffie lijkt me heerlijk! Oh, wat ruikt en smaakt dat lekker.'
In het Nieuwe Normaal voel ik vanuit mijn thuiswerkplak lichte paniek opkomen voor een online meeting. Hoe kan ik de juiste locatie vinden? Welke kamer, waar is de link ook alweer ? En hé, hoe ziet mijn achtergrond eruit? Heb ik een broek aan? Zit mijn haar goed onder mijn headset? Werkt mijn camera en het geluid? Deodorant vergeten? Oh nee, dat maakt niets uit in deze tweedimensionale wereld. Waar is mijn lippenstift? Ja, een leuke kleur ziet er toch altijd iets beter uit, ook op webcam.
Het Nieuwe Normaal. In de digitale wachtkamer voor.. Ja, wat eigenlijk?
En dan zie ik het: als sterren aan een nachtelijke hemel verschijnen de andere mensen op mijn scherm. De een na de ander. De één met een brede glimlach en een vriendelijke, zwaaiende hand. De ander verscholen met een vleug tegenzin in beeld, met een donkere wolk hangend boven zijn hoofd, zonder zwaaihand.
De één kijkt recht in de camera, de ander continu naar links. De één laat alleen haar hoofd zien en de ander toont een volledige kamer inclusief familieleden. Aangevuld met opvoedingsmethodes anno coronatijd: ‘Nu niet! Je ziet toch dat papa aan het bellen is?! Ga weg!’. En dan een excuserende glimlach en het mompelende: ‘Het valt niet mee…’.
Heb jíj het goed kunnen vinden? Je draai, je ritme, je stap uit je comfortzone naar deze nieuwe werkelijkheid? Ja, het creatief samenwerken online lukt goed en dat vind ik ook echt gaaf. Samen met mijn team, collega’s en innoverende partners. Dus bij dezen een high-five, hartje of big smile.
‘s Nachts droom ik nog wel eens over de tijd waarin ik in een ruimte mensen kon ontmoeten, volgens de destijds ongeschreven regels van het Oude Normaal. Een tijd en plaats waarin wij naar elkaar konden glimlachen en onze spiegelneuronen aan voelden gaan. Net als de sterren aan de nachtelijke hemel.