Tekst: Liesbeth Wieggers

Maikel: Bedankt voor het wachten! Ik heb het even uitgezocht en er is inderdaad iets voor u onderweg. Vandaar dat we u dat kaartje hebben gestuurd. Zodat u in ieder geval thuis bent om het in ontvangst te nemen. Spannend hè?
Gerda: Maar ik wil niet nóg iets van u.
Maikel: U had toch een klacht? Dat heb ik hier op mijn scherm. En dan komen wij van Energon meteen in actie.

Alsof ze haar klacht wil illustreren, pakt Gerda het plastic opvulmateriaal uit de doos.

Gerda: Mijn klacht ging over het onzinnige van de verpakking en de onnodige kosten om dit te versturen.
Maikel: Onzinnig? Wij van de afdeling Geschenken zien erop toe dat onze pakketjes ongeschonden bij de klant aankomen.
Gerda: Er zat alleen een bon in! Daar hoeft toch geen stootmateriaal bij.

Omdat het even stil is aan de andere kant van de lijn, gaat Gerda door.
Gerda: Fijn dat ik mijn gespaarde punten aan een goed doel kon besteden, had ik in het evaluatieformulier ingevuld, maar niet tevreden over de manier van versturen.
Maikel: We waarderen het als onze vaste klanten hun vaste-klanten-punten zo besteden en willen hen dat ook laten weten, vandaar het bedankje.
Gerda: Het was al bevestigd op de website, dat het goede doel van mijn punten zou profiteren. Maar toen kreeg ik ook deze doos, met onderin één briefje, waarop een bedankje van het goede doel.
Maikel: Lief toch?
Gerda: Een koerier laten rijden voor een doos met lucht! En dan ook nog aangetekend.
Maikel: Wij van Energon verzenden onze cadeaus met zorg.

De voordeurbel gaat. Gerda reageert niet.

Gerda: Dat past toch niet meer in deze tijd. Zonde van het geld en niet goed voor het milieu.

Maikel begint nu een béétje ongeduldig te worden. Energon bedoelt het zo goed!
Maikel: Wij willen ál onze cadeaus goed versturen, daar maken we geen uitzondering op. U had het pakketje ook retour kunnen sturen. Als u zo ontevreden bent.
Gerda: En dan nog een keer een koerier laten rijden? Luistert u wel?
Maikel: Jazeker! We nemen altijd vervolgstappen als de evaluatie daar aanleiding toe geeft.

Er wordt nogmaals aangebeld. Langer dit keer.
Maikel: Ik denk dat u even naar de voordeur moet. Ik wacht even.

Gerda loopt de kamer uit. Even later komt ze terug met een doos, die ze met een zucht op tafel zet en opent. Na weer heel veel plastic opvulmiddel te hebben uitgepakt, vindt ze onderin de doos een kaars met opschrift: Voor onze vaste klanten: licht en warmte.
Maikel is hoopvol.
Maikel: En? Was het onze koerier?

Moedeloos pakt Gerda de telefoon op.
Gerda: Ja, een cadeau van jullie.
Maikel: Voor het ongemak. Toepasselijk hè, snapt u het? Energon... Energiebedrijf... Warmte en licht!!!
Gerda: Maar ik wil helemaal geen cadeau!
Maikel: Nee?
Gerda: En zeker niet met een koerier gebracht. En al helemaal niet in zo’n grote doos met al dat verpakkingsmateriaal.

Maikel is nu toch een beetje uit het veld geslagen.
Maikel: Nou dan eh... kunt u het altijd nog retourneren.
Maikel lijkt zich even in te houden, maar zegt het dan toch.
Maikel: Ook ondankbare klanten maken we het makkelijk. U kunt dezelfde doos gebruiken. Goed dicht tapen, de retourbon correct invullen, naar het postkantoor en dan nemen ze het pakketje weer in. Kleine moeite.

Gerda zucht.
Gerda: Nee, ik hou het wel.
Gerda hoort getik van de computer op de achtergrond.
Maikel: Nou dan is het afgehandeld. ‘Cadeau in goede orde ontvangen’, noteer ik. Veel plezier ermee.

Lusteloos zet Gerda de kaars op tafel en steekt hem aan. Boos kijkt ze naar het warme licht.