De Thalys is gemoderniseerd. De bar is vervangen door een snoepautomaat, want, zo zegt Bertrant Gosselin, topman van Thalys, '80% van de reizigers kwam nooit in de Welcome Bar'.

Wie wel eens een Bond film heeft gezien weet dat er een magisch aura hangt rondom restaureren en een biertje nuttigen in een voortrazende trein. Veel magnifieker wordt treinreizen niet. Dat prachtige idee is nu uit de Thalys gesloopt. Gosselin stuurt zoals zoveel managers op efficiëntie en kosten. Niet op waarden.

En dus heeft de Thalys hier de afslag genomen met als eindbestemming de staplaats en bijbetalen voor een handtas. Het treurige van dit alles is dat juist die zweem van luxe, dat extraatje, de reislust kietelt. Althans bij mij. Gelukkig hebben ze ook de beenruimte behouden door én de stoel rechter op te zetten én meer stoelen per meter te plaatsen. Tegen de tijd dat de werkelijke kosten van vliegen doorberekend worden, is het alternatief gekrompen tot een peperdure veewagen. Met dank aan het dominante efficiëntie discours.

Ik had de bar gelaten en meer schwung gegeven en juist het comfort ervan breeduit gecommuniceerd. En ik had langer nagedacht over de magie van treinreizen en hoe die maximaal in te zetten in de reisbeleving. Maar dat is vast geen businesscase.

Rob Linssen
creatief directeur en merkstrateeg
Linssen id